ΣΧΕΔΙΟ ΑΦΑΝΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ

Με μια απόφαση η οποία εντάσσεται στη σφαίρα του μη νόμιμου, η ηγεσία του ελληνικού Υπουργείου Υγείας υπογράφει τη διάλυση της Ελληνικής Φαρμακοβιομηχανίας. Ένας διάτρητος διαγωνισμός με αυθαίρετες προδιαγραφές, φαίνεται να κατακυρώνεται προς χάριν μιας πολιτικής η οποία ευνοεί απροκάλυπτα το dumping τιμών, εξοβελίζει την εγχώρια φαρμακοβιομηχανία και αφήνει μετέωρους 8.500 εργαζόμενους, αδιαφορεί ότι θα εκτοξεύσει μεσομακροπρόθεσμα τη φαρμακευτική δαπάνη, αγνοεί την πανευρωπαϊκή εμπειρία για και για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις βαφτίζει «ελληνική» μια εισαγωγική πολυεθνική εταιρία, στην οποία φαίνεται ότι κατακυρώνεται το 90% του «διαγωνισμού»... Η Πανελλήνια Ένωση Φαρμακοβιομηχανίας δηλώνει ότι θα προσφύγει στην Επιτροπή Ανταγωνισμού, αφού είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται περί dumping τιμών με προκλητικές τιμές κάτω του κόστους, που θα διαμορφώσει καθεστώς μονοπωλίου με σοβαρές και τεράστιες παρενέργειες τις οποίες το Υπουργείο Υγείας, φαίνεται να αγνοεί παντελώς.
Η απόφαση αυτή «κλείνει το μάτι» στις πολυεθνικές εταιρίες, αφού είναι βέβαιο ότι μεσομακροπρόθεσμα, με την εξαφάνιση της εγχώριας φαρμακοβιομηχανίας στην Ελλάδα, τα φαινόμενα της υποκατάστασης θα πολλαπλασιαστούν, επιβαρύνοντας φυσικά τη φαρμακευτική δαπάνη. Όταν εξαιτίας της παραπληροφόρησης, η ηγεσία του Υπουργείου Υγείας εμφανίζει ως επιτυχία αυτή την εξέλιξη, τότε φαίνεται ότι το στοίχημα της ανάπτυξης απασχολεί μόνο την Τρόϊκα και το ΔΝΤ, και όχι την πολιτεία!
Ρωτάμε τον Υπουργό :

• Τι επενδύσεις στη χώρα έχει η συγκεκριμένη εταιρεία στην οποία κατακυρώνεται ο διαγωνισμός; Πόσους εργαζόμενους απασχολεί; Πόσους φόρους και ΦΠΑ έχει καταβάλει; Τι παραγωγή, τεχνογνωσία, καινοτομία έχει προσφέρει στη χώρα μας;
• Είναι σε γνώση του ότι μέρος του διαγωνισμού είχε φωτογραφικές διατάξεις και επιχειρείται ανάθεση σε έναν και μοναδικό προσφέροντα κατά παράβαση του ισχύοντος νομικού πλαισίου;Ποιο είναι το πραγματικό όφελος για το Κράτος από τη πρακτική που ακολουθεί το Υπουργείο Υγείας; Ποια θα είναι η σχέση κόστους/οφέλους όταν όλα τα φάρμακα θα είναι εισαγόμενα από τρίτες χώρες ενώ θα έχουν χαθεί 8.500 θέσεις εργασίας, σημαντικές επενδύσεις, ΦΠΑ και μια σειρά άλλων εσόδων για το Κράτος που συνδέονται με τη λειτουργία των ελληνικών φαρμακοβιομηχανιών;
• Γιατί επιτρέπει αυτό το απροκάλυπτο dumping στις τιμές των φαρμάκων που διαμορφώνει μονοπωλιακές καταστάσεις που τελικά οδηγούν στην απόσυρση των φθηνών φαρμάκων από την αγορά και στην υποκατάστασή τους με νεώτερα ακριβότερα;
• Γιατί έχουν προκλητικά αγνοηθεί παντελώς οι προτάσεις που έχει καταθέσει η ΠΕΦ οι οποίες διασφαλίζουν και τη μείωση της δαπάνης στα επιθυμητά επίπεδα χωρίς την διάλυση των ελληνικών φαρμακοβιομηχανιών και εγγυώνται την επάρκεια και την ποιότητα των φαρμάκων που χορηγούνται στον Έλληνα ασθενή;

Αν αυτή η απόφαση είναι προϊόν άγνοιας ή λανθασμένων εκτιμήσεων - ακόμη και μετά την τεράστια προσπάθεια ενημέρωσης για τα φαρμακοοικονομικά δεδομένα και την πανευρωπαϊκή εμπειρία- τότε έχει νόημα και υπάρχει χρόνος ακόμη να απευθύνουμε έκκληση στο Υπουργείο Υγείας ώστε να αντιληφθεί και να αξιολογήσει τις τραγικές συνέπειες από την επιλογή ενός λανθασμένου συστήματος προμηθειών που και νομικά βρίσκεται μετέωρο. 

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΟΚ ΤΗΣ ΣΕΜΙΝΑΣ ΔΙΓΕΝΗ : Κ.ΠΑΠΟΥΤΣΗ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΞΕΡΕΤΕ ΤΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ ΓΚΙΟΛΙΑ

Ανοικτή επιστολή της Σεμίνας Διγενή στον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη, Χρήστο Παπουτσή:

Αγαπητέ Χρήστο

θέλω να σου πω πολλά αυτόν τον καιρό, αλλά τελικά αποφάσισα να σου γράψω γράμμα. Γνωριζόμαστε πολύ καλά από την εποχή της Πλειστοκαίνου, ήτοι από τον καιρό που ήμουν ρεπόρτερ στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ της Πανεπιστημίου κι εσύ στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, στον …
όροφο κάτω από μάς.

Η μνήμη, λένε οι νευροεπιστήμονες είναι κάτι σαν βίντεο ροής, που ”φορτώνεται” με γεγονότα, εικόνες, πρόσωπα και σκέψεις. Όταν ενεργοποιείς μια ανάμνηση, ενεργοποιείς συγχρόνως και κάποια απ αυτά που συνέβαιναν γύρω απ αυτήν, την ώρα που σχηματιζόταν.

Σε θυμάμαι λοιπόν, να μας επισκέπτεσαι συχνά στα γραφεία μας, παρέα με το Αρκούδο, για να φέρετε κομματικές ανακοινώσεις, καταγγελίες για την κρατική βία και την επάρατη δεξιά, καλέσματα σε διαδηλώσεις για την παιδεία και τα αντιλαικά μέτρα, να παρακαλάς τον Γιομπαζολιά να ”περιποιηθεί” τα κείμενα κι όταν αυτός έλειπε, τον Μπακουνάκη, την Νταιλιάνα, τη Μαυρογένη, την Παγώνη, εμένα.. Θυμάσαι; Μαχητικός και πάντα με πλήρη επαναστατική εξάρτυση, μούσια και μαλλιά και με απέχθεια ιδιαίτερη στις αυθαιρεσίες των δυνάμεων καταστολής.

Είπα ”δυνάμεις καταστολής” και το βίντεο ροής που λέγαμε πιο πριν, σε δείχνει -τριάντα τόσα χρόνια μετά- να δίνεις εντολή να ρίξουν ληγμένα δακρυγόνα σε διαδηλωτές. Σε δείχνει να θέτεις -μέσω των ΜΑΤ- σε ισχύ το σχέδιο ”Βίαιης καταστολής και διάλυσης συγκεντρώσεων” και τη χρησιμοποίηση 2.860 δακρυγόνων ..

(Χρήστο, όταν πηγαίναμε μαζί παλιά σε διαδηλώσεις, αυτοί οι φασίστες όπως τους έλεγες, δεν μας έριχναν ποτέ πάνω από 500… Άσε που τα περισσότερα τα έτρωγε ο Καραμπελιάς!) Πολύ αίμα παλιέ μου φίλε, πολλά ανοιγμένα κεφάλια και σπασμένα πλευρά και πολύ προκλητικές οι δηλώσεις σου μετά. Αν αυτό συνέβαινε τότε, που φορούσες το αμπέχωνο, τα γένια σου ήταν μαύρα και σου είχε ο Λαλιώτης υπόκρουση τα Κάρμινα Μπουράνα, φαντάζεσαι πώς θα αποκαλούσες τον αρμόδιο υπουργό; Εσύ λοιπόν, Υπουργέ μου όχι μόνο αιματοκύλισες τις Τετάρτες του Συντάγματος, αλλά σε πληρώσαμε και ακριβά για να μας δείρεις. Πάνω από 1.100.000 ευρώ ΜΑΣ κοστίζει, για να φροντίσεις ΕΣΥ να κυλήσει το αίμα των διαδηλωτών.

Όμως παρασύρθηκα, άλλο είναι το θέμα μου σήμερα,για άλλο αίμα θέλω να σου μιλήσω. Για το αίμα του Γκιόλια. Ξέρω ότι ξέρεις. Σχεδόν όλοι ξέρουμε ότι ξέρεις. Ξέρεις και το ποιός έδωσε την εντολή και ποιοί ήταν οι εκτελεστές του. Και ο προκάτοχός σου ήξερε.

Άκου Χρήστο, δεν σκοπεύω μ αυτό το κομμάτι να υπερασπιστώ τον Γκιόλια, παραμονή του ετήσιου μνημοσύνου του. Θέλω όμως να ξέρω, θέλω να μου πεις την αλήθεια. Ποιός τον ήθελε νεκρό και γιατί; Ήταν πολιτικός, δημοσιογράφος, επιχειρηματίας, ποιός διάολος ήταν; Για ποιό λόγο του έκλεισαν το στόμα; Γιατί ένα χρόνο τώρα δεν μιλάει κανείς; Ποιός απαιτεί αυτήν την ομερτά; Οι έρευνες και του Χρυσοχοίδη και οι δικές σου (άν έγιναν ποτέ..) πού οδήγησαν; Πόσα τηλέφωνα έπεσαν κι από πού, για να κλείσει το θέμα πριν καν ανοίξει;

Χρήστο, πρέπει να ξέρεις ότι λέγονται πολλά για τον τρόπο διεξαγωγής αυτών των περίφημων ”ερευνών”. Όσοι σε υπερασπίζονται λένε πως έιναι πολύ θολό το τοπίο για να μπορέσεις να βρεις άκρη και παραείναι τοξικό το θέμα για να ”ανοίξει”. Άλλοι πάλι θεωρούν ότι εκτελείς υπάκουα, εντολές σιωπής (όχι απαραίτητα από πολιτικά κέντρα)..

Νάτο πάλι το βίντεο ροής .. Σε δείχνει να κρατάς σε πορεία, τη ματωμένη σημαία του Πολυτεχνείου κι εμένα να σε φωτογραφίζω.

Στο όνομα αυτής της σκηνής, μπορείς να πεις την αλήθεια; Γιατί σου είπα, ξέρω ότι ξέρεις. Σκότωσε το Σωκράτη, αυτός που νομίζω;

Υ.Γ. αν ποτέ μου πεις την αλήθεια, θα λυπηθώ μόνο για ένα πράγμα, που δεν θα την ακούσει από το στόμα σου ο συνάδελφος μου, που τα παλληκάρια σου φρόντισαν με μια χειροβομβίδα κρότου λάμψης, να χάσει την ακοή του.

Το τελευταίο πράγμα που άκουσε, ήταν εκείνο το δικό μας σύνθημα ΨΩΜΙ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.. Δεν το θυμάσαι όμως, ε;

Σεμίνα Διγενή

ΜΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΑΣ....... Η ΑΛΛΙΩΣ " ΑΝΤΙΟ ΚΥΡΙΑ ΜΑΙΡΗ " (Αρθρο του Άγη Βερούτη)

 Του Άγη Βερούτη 

Χτες το απόγευμα πήγα με τη δεκάχρονη κόρη μου στο περίπτερο της γωνίας, για να της πάρω από εκείνες τις σαχλαμαρίτσες που ζητούν τα παιδιά. Το περίπτερο κοντά στο γραφείο είναι επάνω σε μια από τις μεγαλύτερες λεωφόρους -οδικές αρτηρίες- του λεκανοπεδίου (κάποτε με σημαντική κίνηση και φυσικά αξιοπρεπείς τζίρους). 

Αφού αγοράσαμε αυτό που ήθελε η κόρη μου, η κυρία Μαίρη μου ζήτησε να μου σφίξει το χέρι και με αποχαιρέτισε, αφού μετά από δεκαοκτώ χρόνια λειτουργίας του περιπτέρου ήταν η τελευταία μέρα της. Μου έσφιξε το χέρι βουρκωμένη, και μου είπε χαριτολογώντας ότι “πάει διακοπές” και σήμερα είναι η τελευταία μέρα πριν κλείσει, γιατί δεν τα βγάζει πια πέρα.....  Η κυρία Μαίρη, που έχει το περίπτερο της γωνίας, είναι μια μικροεπιχειρηματίας. Το περίπτερο το ενοικίαζε από τον ιδιοκτήτη “περιπτεριούχο” που έχει την άδεια και το συγκεκριμένο πόστο, έναντι ενός αξιόλογου μηνιαίου ποσού. Βλέπετε η άδεια του περιπτέρου είναι αυστηρά ελεγχόμενη στο Ελλαδικό Σοβιέτ, και το κράτος καθορίζει ποιός μπορεί να ανοίξει τέτοιο μαγαζί ή όχι. Ο ιδιοκτήτης έλαβε το εν λόγω πόστο πιθανόν αντί κοινωνικής πρόνοιας κάποιες άλλες εποχές, και το αξιοποίησε εισπράττοντας ικανό ενοίκιο. Αν πραγματικά είναι ανάπηρος ο ιδιοκτήτης της “άδειας” και του πόστου, κανείς δεν το ξέρει, ή αν απλά είχε κάποιον γνωστό “στα πράματα” που του την έδωσε χαριστικά για να βγάζει το κατιτίς του, όπως τόσες συντάξεις δήθεν αναπήρων, δήθεν αγωνιστών κατά των Γερμανών από τα γενοφάσκια τους, δήθεν ζωντανών που όμως είναι θαμμένοι εδώ και μήνες, χρόνια, δεκαετίες.

Η κυρία Μαίρη κατέβαλε το ενοίκιο αυτό για πολλά χρόνια προκειμένου να μπορεί να λειτουργεί την μικρή της επιχείρηση σε αυτό το τόσο σημαντικό για την ελληνική οικονομία κλειστό επάγγελμα. Κατέβαλε και το ΤΕΒΕ της. Επίσης κατέβαλε τους δημοτικούς φόρους στο Δήμο που λειτουργεί το περίπτερο. Επίσης κατέβαλε και ένα σωρό άλλα χαράτσια προκειμένου να της επιτρέπεται να λειτουργεί τη μικρή της επιχείρηση. Συχνά δούλευε δεκατετράωρα για να μπορέσει να τα φέρει βόλτα, ενώ τα βράδια, μετά τις δέκα, είχε ένα υπάλληλο του οποίου πλήρωνε δεκατέσσερις μισθούς με νυχτερινή προσαύξηση 100% και φυσικά το ΙΚΑ.

Προσφάτως όμως τα πράγματα άλλαξαν. Μπήκαν πρόσθετοι ειδικοί φόροι κατανάλωσης στα τσιγάρα, στα αναψυκτικά, στις κάρτες των κινητών, και σε όλα σχεδόν αυξήθηκε το ΦΠΑ στο 23%. Της ήρθε επίσης και περαίωση για τα τελευταία δέκα χρόνια κατακούτελα. Υποχρεώθηκε να βάλει φορολογικό μηχανισμό, και όποτε δεν λειτουργούσε η κυρία Μαίρη δεν μπορούσε να πουλήσει μέχρι να έρθει ο τεχνικός από την εταιρία να φτιάξει το μηχανάκι. Μια διαφημιστική πινακίδα που είχε επάνω στο περίπτερο την υποχρέωσε ο δήμος να την κατεβάσει, οπότε πάει και το έσοδο αυτό που είχε για να καλύπτει κάποια ελλείμματα σε περιοδικά ή σαχλαμαρίτσες που συχνά της έκλεβαν από εκεί που δεν έβλεπε. Έβαλε όμως κύκλωμα με κάμερες, και όποτε κάποιος πλησίαζε για να χαζολογήσει την πραμάτεια της, τα μάτια της ήταν πάνω στο μόνιτορ.

Τον τελευταίο ενάμιση μήνα τη λήστεψαν και δυο φορές και την αποτελείωσαν για δυο ημερών εισπράξεις.   Βλέπετε η αστυνομία ήταν απασχολημένη στη φύλαξη των επισήμων και των παντοιοτρόπως “επωνύμων” Ελλήνων, ενώ οι λοιποί εμείς που πληρώνουμε για αυτή την υπηρεσία προς εκείνους, διαθέτουμε μόνο βαφτιστικό όνομα. Εμείς οι λοιποί στερούμεθα επωνύμου...

Η κυρία Μαίρη από μικροεπιχειρηματίας που ήταν μετετράπη σε φοροεισπράκτορα του υπουργείου οικονομικών, και αιμοδότη του Ελληνικού Δημοσίου Λεβιάθαν. Όσο και να δούλευε η κυρία Μαίρη, δεν είχε τη δυνατότητα να γεμίζει τα ράφια του μαγαζιού της, διότι οι πιστώσεις από τους προμηθευτές της μηδενίστηκαν. Επιταγές δεν παίρνουν πια, και άρα ό,τι μετρητά της έμεναν μετά από την περαίωση, το ΦΠΑ, το ΙΚΑ, το Δήμο, το ενοίκιο, τους μισθούς, τη ΔΕΗ, τους τόκους του μικρού της επαγγελματικού δανείου που είδε να διπλασιάζονται σε δυο χρόνια, και όλα τα πρόσθετα έξοδα, ούτε καν της έφθαναν πια για να ζει. Πόσο μάλλον να μένουν χρήματα για να  πληρώνει τους προμηθευτές της προκαταβολικά πλέον (όπως τα εισιτήρια των λεωφορείων.)

Ταυτόχρονα, σε όλες αυτές τις αυξήσεις η κυρία Μαίρη ήταν ο αδύναμος κρίκος. Το κράτος αύξησε το ΦΠΑ αλλά περίμενε από την κυρία Μαίρη να απορροφήσει την αύξηση για να μην δει αύξηση ο καταναλωτής. Επίσης της μείωσαν το περιθώριο στο πακέτο από τα τσιγάρα που πωλούσε στα 6 ευρωλεπτά, ενώ αυξήθηκε το αναλογούν ΦΠΑ. Όλοι μα όλοι περίμεναν ότι η κυρία Μαίρη θα απορροφήσει τις αυξήσεις, χωρίς να ασχοληθούν να την ρωτήσουν αν το άντεχε, ή καν να νοιαστούν.

Ο τζίρος της μειώθηκε όμως, καθώς ο κόσμος δεν έγινε ξαφνικά πλουσιότερος για να αγοράσει τα ακριβότερα πλέον εμπορεύματά της. Απλά αγόραζε λιγότερα με όσα χρήματα διέθετε. Επίσης μειώθηκαν και οι πελάτες της, καθώς τα μαγαζιά και τα γραφεία στους εσωτερικούς δρόμους της λεωφόρου έκλειναν το ένα μετά το άλλο, ώσπου σήμερα είναι ακόμα ανοιχτά περίπου τα μισά.

Η φορολογική καταιγίδα που σκαρφίστηκε η ανίκανη και άπραγη κυβέρνηση του μνημονίου, προκειμένου να διατηρήσει ανέπαφο τον τερατώδη δημόσιο τομέα κατασπάραξε την αγορά και τις θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα. Δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις έπεσαν θύμα της μονόπλευρης αυτής λεηλασίας. Διακόσιες χιλιάδες θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα καταστράφηκαν για να μην αγγιχτεί τρίχα από το δημόσιο. Όπως το είχε πει μια Κυριακή προ τριμήνου σε μια εκπομπή του Σκάι ο τότε καθηγητής και σήμερα κυβερνητικός εκπρόσωπος, πολλές μικρές επιχειρήσεις δεν είναι βιώσιμες και πρέπει να κλείσουν γιατί δεν εξυπηρετούν την κοινωνία.

Οποία αλαζονεία από ανθρώπους που δεν έχουν τρέξει επιχείρηση ούτε περιπτέρου...
Οποία αλαζονεία από ανθρώπους που δεν έχουν ούτε ένα ένσημο εκτός πολιτικής και πανεπιστημίων...
Οποία αλαζονεία από ανάλγητους ψεύτες που προστατεύουν μόνο την πελατειακή τους παρασιτική κομματική βάση εις βάρος της κοινωνίας...

Τότε είχα γράψει ένα κείμενο ειδικά για αυτή την αλαζονεία των κυβερνώντων, αλλά τώρα μου κλείσανε και την κυρία Μαίρη, που αγοράζω μπιχλιμπίδια για την κόρη μου εδώ και οκτώ χρόνια. Mου κατάφεραν ένα ακόμα πλήγμα στην ψυχολογία σε προσωπικό επίπεδο, όπως έχουν καταβαραθρώσει ολόκληρη την οικονομία με τις ανεγκέφαλες πολιτικές τους και την ανάλγητη αυτοεξυπηρέτησή τους.

Αντίο κυρία Μαίρη...

Πηγή:www.capital.gr .

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΛΕΓΧΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ. ΤΟ ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ, ΤΟ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ .

Επειδή  έχουμε ευθύνη απέναντι στην πατρίδα , τους εαυτούς μας , τα παιδιά μας,  οφείλουμε να απαιτήσουμε  τη σύσταση επιτροπής λογιστικού ελέγχου που θα εξετάσει το δημόσιο χρέος.

Το λιγότερο που πρέπει να κάνουμε , είναι να υπογράψουμε την έκκληση για σχηματισμό ΕΛΕ,

που έδωσε στη δημοσιότητα η πρωτοβουλία για τη συγκρότηση  ΕΛΕ.  

Θα τη βρείτε στη διεύθυνση  www.elegr.gr
Ακολουθεί όλο το κείμενο..

Έκκληση για συγκρότηση επιτροπής λογιστικού ελέγχου επί του ελληνικού δημόσιου χρέους

Οι υπογράφοντες πιστεύουμε ότι υπάρχει επιτακτική ανάγκη να δημιουργηθεί Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου (ΕΛΕ) η οποία θα εξετάσει το ελληνικό δημόσιο χρέος. Η τρέχουσα πολιτική της ΕΕ και του ΔΝΤ για την αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους έχει επιφέρει μεγάλο κοινωνικό κόστος στην Ελλάδα. Κατά συνέπεια ο ελληνικός λαός έχει δημοκρατικό δικαίωμα να απαιτήσει πλήρη πληροφόρηση όσον αφορά το χρέος που είναι δημόσιο, ή εγγυημένο από το κράτος.

Ο σκοπός της ΕΛΕ θα είναι η εξακρίβωση των αιτίων του δημόσιου χρέους, των όρων με τους οποίους έχει συναφθεί, καθώς και της χρήσης των δανείων. Στη βάση των συμπερασμάτων της η ΕΛΕ θα διαμορφώσει κατάλληλες προτάσεις για την αντιμετώπιση του χρέους, συμπεριλαμβανομένου του χρέους που θα αποδειχθεί παράνομο, μη νομιμοποιημένο, ή απεχθές. Η επιδίωξη της ΕΛΕ θα είναι να συνδράμει την Ελλάδα ώστε να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να αντιμετωπίσει το βάρος του χρέους. Η ΕΛΕ θα επιχειρήσει επίσης να διαπιστώσει ευθύνες για τις προβληματικές συμβάσεις χρέους.

Το δημόσιο και το ιδιωτικό χρέος βρίσκονται στην καρδιά της κρίσης της Ευρωζώνης. Η παγκόσμια κρίση που ξεκίνησε το 2007 πήρε τη μορφή κρίσης χρέους της περιφέρειας της Ευρωζώνης. Σύμφωνα με τον τελευταίο προϋπολογισμό, το ελληνικό δημόσιο χρέος αναμένεται να αυξηθεί από 299 δις ευρώ (ή 127% του ΑΕΠ) το 2009 σε 362 δις ευρώ (ή 159% του ΑΕΠ) το 2011. Η διόγκωση του δημόσιου χρέους επέτεινε τον κίνδυνο εθνικής χρεοκοπίας των περιφερειακών χωρών και αύξησε τις πιθανότητες τραπεζικής χρεοκοπίας στην Ευρώπη. Η ΕΕ, σε συμφωνία με εθνικές κυβερνήσεις, αντέδρασε υιοθετώντας προγράμματα διάσωσης που διευκολύνουν τον προσωρινό δανεισμό των κρατών της Ευρωζώνης και προστατεύουν τις τράπεζες. Αλλά τα μέτρα αυτά δεν κατάφεραν να καθησυχάσουν τις χρηματοπιστωτικές αγορές, με συνέπεια τα επιτόκια δανεισμού των περιφερειακών χωρών να συνεχίσουν να ανεβαίνουν. Επιπλέον, το αντίτιμο των προγραμμάτων ήταν η λιτότητα. Η Ελλάδα, η Ιρλανδία και άλλες χώρες αναγκάστηκαν να περικόψουν μισθούς και συντάξεις, να

μειώσουν τις δημόσιες δαπάνες, να συρρικνώσουν τις παροχές πρόνοιας, να ιδιωτικοποιήσουν δημόσιες επιχειρήσεις και να απελευθερώσουν τις αγορές. Αναπόφευκτα θα υπάρξει και περαιτέρω κοινωνικό κόστος λόγω αύξησης της ανεργίας, χρεοκοπίας επιχειρήσεων και συρρίκνωσης της παραγωγής.

Η Ελλάδα βρέθηκε στο επίκεντρο των προγραμμάτων διάσωσης της ΕΕ, αλλά ο ελληνικός λαός έχει κρατηθεί στο σκοτάδι όσον αφορά τη σύνθεση και τους όρους του δημόσιου χρέους. Η έλλειψη ενημέρωσης συνιστά θεμελιώδη αποτυχία των δημοκρατικών διαδικασιών. Οι λαοί που καλούνται να φέρουν το κόστος των προγραμμάτων της ΕΕ έχουν δημοκρατικό δικαίωμα στην πλήρη πληροφόρηση.
 

Η ΕΛΕ μπορεί να συμβάλλει στην αναπλήρωση του δημοκρατικού αυτού ελλείμματος. Μπορεί επίσης να ενθαρρύνει τη συμμετοχή ευρύτερων κοινωνικών στρωμάτων στην ανάπτυξη κινημάτων για την αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους. Η επιτροπή θα είναι διεθνής και θα αποτελείται από ορκωτούς λογιστές του χρέους και των δημόσιων οικονομικών, από νομικούς, οικονομολόγους, αντιπρόσωπους των εργατικών οργανώσεων και μέλη των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών. Θα είναι ανεξάρτητη από τα πολιτικά κόμματα, αλλά δεν θα αποκλείει τη συμμετοχή πολιτικών, αρκεί να συμφωνούν με τους σκοπούς της. Η ΕΛΕ θα διασφαλίζει την ύπαρξη εξειδικευμένης γνώσης και θα εγγυάται τον δημοκρατικό έλεγχο καθώς και το υπόλογο όλων των εμπλεκομένων.
Για να επιτύχει το στόχο της η ΕΛΕ θα πρέπει να έχει πλήρη διαχρονική πρόσβαση στις συμβάσεις και εκδόσεις δημόσιου χρέους, συμπεριλαμβανομένων των εκδόσεων ομολόγων, αλλά και διμερούς, πολυμερούς, ή άλλης μορφής χρέους και κρατικών υποχρεώσεων. Θα πρέπει να έχει τις απαραίτητες αρμοδιότητες ώστε να θέτει στη διάθεσή της όλα τα έγγραφα που κρίνει απαραίτητα για να επιτελέσει το έργο της. Θα πρέπει επίσης να θεσμοθετηθούν πρόσφοροι τρόποι ώστε να μπορεί να καλεί προς εξέταση δημόσιους λειτουργούς, όπως και να ανοίγει, μετά από αιτιολογημένο αίτημά της και δικαστική συνδρομή, τραπεζικούς λογαριασμούς, ιδίως λογαριασμούς του δημοσίου σε ιδιωτικές τράπεζες και στην Τράπεζα της Ελλάδας. Θα πρέπει, τέλος, να διαθέτει επαρκές χρονικό διάστημα για να μελετήσει τις συμβάσεις και να εξαγάγει το πόρισμά της.

Η δημιουργία διεθνούς και ανεξάρτητης ΕΛΕ για το ελληνικό δημόσιο χρέος αποτελεί αναντίρρητη ανάγκη. Είναι επίσης δημοκρατική απαίτηση του ελληνικού λαού που σηκώνει το βάρος της κρίσης και θέλει να γνωρίζει τις αιτίες της. Από όλες τις απόψεις η ελληνική ΕΛΕ θα μπορούσε να λειτουργήσει ως πρότυπο και για άλλες χώρες της Ευρωζώνης.

 Πηγη elegr.gr  

Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙΓΕΤΑΙ ΚΑΙ Ο ΛΟΒΕΡΔΟΣ ...ΔΡΟΣΙΖΕΤΑΙ .

Πριν παραθέσουμε αυτούσιο το κειμενο απο το newsbomb , επισημαίνουμε , οτι εντος των ημερών θα αποκαλυφθεί εμπεριστατωμένα όλο το σχέδιο ξεπουλήματος της Ελληνικής φαρμακευτικής αγοράς στους ξένους τοκογλύφους ....από τον " λουόμενο" και την παρέα του......

Την ώρα που η Ελλάδα καίγεται, οι Έλληνες στενάζουν υπό το ζυγό του μεσοπρόθεσμου, η κυβέρνηση ανακοινώνει το ένα φορομπηχτικό μέτρο πίσω από το άλλο… ο Α. Λοβέρδος λιάζεται σε υπερπολυτελή ξενοδοχεία. Ο υπουργός Υγείας, ακριβώς τη στιγμή που με μαθηματική ακρίβειαστερεί από τον Έλληνα ασθενή κάθε δικαίωμα στην υγεία του(αφού σε λίγο καιρό τα φάρμακα είτε δε θα υπάρχουν στα φαρμακεία της χώρας μας, είτε θα είναι πανάκριβα), κάνει διακοπές σε resorts που ούτε στα όνειρά του μπορεί να δει ο μέσος συμπολίτης μας!

.Η εν γένει προκλητική συμπεριφορά του υπουργού Υγείας, έλαβε αυτή τη φορά σάρκα και οστά το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος. Στο πεντάστερο Plaza Resort της Αναβύσσου (που θεωρείται συνώνυμο της απόλυτης χλιδής)ο Α. Λοβέρδος πέρασε στιγμές χαλάρωσης και πολυτέλειας, γράφοντας –προφανώς…- στα παλαιότερα των υποδημάτων του έναν ολόκληρο λαό, που οδηγείται καθημερινά πιο κοντά στην ανέχεια και την εξαθλίωση, που ο ίδιος και η κυβέρνηση στην οποία ανήκει τον σπρώχνουν κάθε ώρα και πιο κοντά στο χείλος του γκρεμού. Κι αφού ο ίδιος έχει τη δυνατότητα να απολαμβάνει αποδράσεις χλιδής, με την κάθε ευκαιρία, εμάς τους υπόλοιπους θα κάτσει να σκεφτεί;

Και, βέβαια, ο Α. Λοβέρδος δεν επιλέγει ό,τι κι ό,τι όταν πρόκειται για την προσωπική του καλοπέραση. Το plaza resort στην Ανάβυσσο, όπου βρέθηκε το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος –την ώρα που άλλοι έδιναν μάχες στις πλατείες– είναι για λίγους «εκλεκτούς». Το ξενοδοχείο με το μοντέρνο ιταλικό design, με τα γκουρμέ εστιατόρια, τα γήπεδα του τένις, τα γήπεδα 5x5, την 25μετρη πισίνα, τα beach bars, τους κήπους, τα πριβέ μασάζ στο δωμάτιο κ.ο.κ. σίγουρα δεν απευθύνεται στον «καθέναν». Ούτε και οι τιμές των δωματίων του, βέβαια. Και πώς θα μπορούσε, άλλωστε, αφού η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων θα «άλλαζαν δρόμο» μόλις άκουγαν για τιμή δωματίου 430 ευρώ τη βραδιά! Μιλάμε για ποσό που αντιστοιχεί στο επίδομα ανεργίας του ΟΑΕΔ, ή σε μια σύνταξη του Ταμείου της Γενικής Τράπεζας. Με άλλα λόγια για τα χρήματα με τα οποία ο άνεργος ή ο συνταξιούχος καλείται να ζήσει έναν ολόκληρο μήνα! Όχι για μια βραδιά της χλιδής… Οι φωτογραφίες και το βίντεο μιλούν από μόνα τους…

Απλά διαβάστε πώς περιγράφεται το ίδιο το ξενοδοχείο στην ιστοσελίδα του (http://www.plaza-resort.com/greek/): «Απολαύστε το ‘απέραντο γαλάζιο’ στο Plaza Resort, το ξενοδοχείο των 5 αστέρων, όπου η διασκέδαση και η δουλειά συνδυάζονται με επιτυχία. Αυτό το πολυτελές και άνετο ξενοδοχείο με την μοναδική του θέση πάνω στην παραλία της Αναβύσσου προσφέρει το επιτυχημένο συνδυασμό της φιλοξενίας και τις ανέσεις ενός ξενοδοχείου πόλης σε ένα παραθαλάσσιο θέρετρο. Αφήστε μας να σας φιλοξενήσουμε ένα χαλαρωτικό Σαββατοκύριακο, για τις οικογενειακές διακοπές σας ή τις επαγγελματικές σας ανάγκες. Όποιες και αν είναι οι επιλογές σας, το Plaza Resort αποτελεί το καλύτερο περιβάλλον με υπηρεσίες τόσο για αναψυχή όσο και για το σύγχρονο επιχειρηματία ταξιδιώτη». Μιλάμε για ένα πεντάστερο resort που απευθύνεται σε Κροίσους, με όλη τη σημασία της λέξεως.

Αλήθεια, αναρωτιέται κανείς:- πού βρίσκει ένας υπουργός τα χρήματα να ξοδεύει σε τέτοιες πολυτέλειες, που μάλλον σε «τσέπη» εφοπλιστή παραπέμπουν;- άραγε, μπορεί ο Α. Λοβέρδος να αποδείξει ότι πλήρωσε για την επίσκεψή του, αποστομώνοντας τις κακές γλώσσες που τυχόν θα σπεύσουν να μιλήσουν για «δωράκι» κάποιου μεγαλοεπιχειρηματία;- ακόμη κι αν το κάνει, πώς θα απολογηθεί στον ελληνικό λαό, για την προκλητική του συμπεριφορά, να χαλαρώνει σε υπερπολυτελή resorts, την ώρα που άλλοι βρίσκονται στα όρια της πείνας;

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Α. Λοβέρδος προκαλεί με τη συμπεριφορά του. Και προκαλεί τον ίδιο τον ελληνικό λαό, ξεπερνώντας κάθε όριο ανοχής. Δυστυχώς για τον ίδιο, αυτή τη φορά, ο φωτογραφικός φακός του newsbomb.gr τον έπιασε στα πράσα. Το newsbomb.gr δεσμεύεται στους αναγνώστες του ότι θα είναι εκεί κάθε φορά…

Πηγή : newsbomb.gr.

ΕΜΕΙΝΕ ΑΝΑΠΗΡΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΝΙΑ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΓΕΝΟΚΤΟΝΩΝ

Από το: exantasdocumentaries


Ανάπηρος έμεινε ο δημοσιογράφος Μανώλης Κυπραίος, από την ωμή βία που ασκήθηκε εναντίον του από τις κρατικές δυνάμεις καταστολής, ενώ κάλυπτε την απεργιακή κινητοποίηση στις 15 Ιουνίου. Συγκεκριμένα, άνδρας των ΜΑΤ πέταξε στοχευμένα μια χειροβομβίδα κρότου λάμψης σε απόσταση αναπνοής από το κεφάλι του, αφού μάλιστα ο συνάδελφος είχε δηλώσει τη δημοσιογραφική του ιδιότητα, με αποτέλεσμα να χάσει την ακοή του και στα δύο αυτιά! Τη βάναυση συμπεριφορά των ΜΑΤ καταδίκασε απερίφραστα το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, ενώ η υπόθεση βρίσκεται ήδη στον Εισαγγελέα. Ο Μανώλης Κυπραίος λοιπόν γίνεται στοιχειοθετημένα ο πρώτος συνάνθρωπός μας που κατά τη διάρκεια των πρόσφατων διαδηλώσεων έχασε εξολοκλήρου μία απ' τις 5 αισθήσεις του και έμεινε ανάπηρος, ως αποτέλεσμα της αστυνομικής βίας. Δηλώνοντας την αμέριστη αλληλεγγύη και συμπαράστασή μας, παραθέτουμε τη συγκλονιστική μαρτυρία που μας έστειλε.
.«Ήταν κάπου 9 το πρωί στις 15 Ιουνίου, όταν έφτασα με το μετρό στο Σύνταγμα. Αποφάσισα να μη βγω στον κεντρικό χώρο της πλατείας αλλά στην έξοδο της Μεγάλης Βρετανίας. Βγαίνοντας στο πεζοδρόμιο, είδα στη Βασιλίσσης Σοφίας κάτι που με «πάγωσε».

Ένα σιδερένιο τείχος. Ένα τείχος που όμοιό του είχα δει να στήνουν οι πάνοπλοι ισραηλινοί στρατιώτες απέναντι από τους άοπλους Παλαιστινίους αμάχους.

Αμέσως ένα προαίσθημα ανησυχία και ενδόμυχα ένας φόβος αν θέλεις με κυρίεψε. Αυτοί τη φορά ήταν αποφασισμένοι για όλα είπα μέσα μου.

Αυτό με έκανε να είμαι πιο προσεκτικός και πιο επιφυλακτικός. Ανά πάσα στιγμή θα μπορούσε να ξεσπάσει η «φωτιά».

Οι απλοί έλληνες πολίτες που βρίσκονταν εκεί, ήταν και αυτοί προβληματισμένοι με τους αστυνομικούς «ρόμποκοπ» όπως τους ονόμαζαν κοροϊδευτικά, λόγω των ειδικά ενισχυμένων στολών που φορούσαν.

Η ώρα περνούσε όταν ξαφνικά βρισκόμενος στο τέλος της πλατείας Συντάγματος, άρχισε ομοβροντία χημικών, δακρυγόνων και χειροβομβίδων κρότου λάμψης. Μαζική και χωρίς στόχευση. Ο κόσμος πανικόβλητος έτρεχε να κρυφτεί. Και εγώ μαζί τους σε μια γωνιά Μητροπόλεως και Φιλελλήνων. Με το ένα το κινητό για να μεταδίδω με την άλλη η φωτογραφική μηχανή. Τα λεπτά ατελείωτα και μαζί το κλάμα και η δυσφορία στην αναπνοή. «Θα αντέξεις» έλεγα στον εαυτό μου δίνοντας κουράγιο. Βλέπω μέσα από την στοά του υπουργείου Οικονομικών πίσω από τα ΜΑΤ να βγαίνουν κουκουλοφόροι με καδρόνια στα χέρια. «Πάγωσα».

Αυτό δεν πρέπει να το χάσω είπα.

Μα ξαφνικά μπροστά μου σωριάζεται ένας ηλικιωμένος. Δεν το σκέφτηκα ούτε στιγμή. Μαζί με κάποιους άλλους συμπολίτες μας, τον σηκώσαμε και τον πήγαμε στο πρόχειρο ιατρείο στην πλατεία.

Βλέποντας, θυμήθηκα τα πρόχειρα νοσοκομεία εκστρατείας που είχα δει στο Κόσοβο. Πραγματικά πεδίο μάχης μέσα στην πρωτεύουσα της χώρας μου. Της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Συνέχισα. Αυτή τη φορά τα επεισόδια γίνονταν Φιλελλήνων και Ξενοφώντος. Με μεγαλύτερη ένταση. Χωρίς κουκουλοφόρους. Τα ΜΑΤ έριχναν αδιάκριτα και αναίτια χειροβομβίδες κρότου λάμψης και χημικά. Το ίδιο σκηνικό. Κανένα έλεος σε κανέναν. Τα ΜΑΤ χτυπούσαν με τα κλομπ ό,τι κινιόταν. Μια φρενίτιδα οργής και βίας. Σαν κοπάδι καρχαριών.

Αυτό με έκανε να μπω στις αρχές μιας στοάς επί της Φιλελλήνων, να μεταδίδω και να τραβώ φωτογραφίες από εκεί.

Αυτό ήταν το μοιραίο λάθος μου.

Οπισθοχωρώντας μια ομάδα των ΜΑΤ, ο διμοιρίτης με ρωτάει γιατί τραβάω φωτογραφίες.

Και ξέροντας τη διαδικασία του λέω είμαι δημοσιογράφος και του δείχνω την ταυτότητα της Ενώσεως Συντακτών. Μάταια. Αυτό τον εξόργισε.

Αφού με στόλισε σε «άψογα γαλλικά», με δείχνει με το δάκτυλο σε έναν από την ομάδα του. Κατάλαβα πως κάτι θα γινόταν. Αλλά πίστευα πως το πολύ-πολύ να εισέπραττα καμία «βουρδουλιά».

Όχι. Ο ευτραφής άνδρας των ΜΑΤ σε κλάσματα δευτερολέπτων πετάει μπροστά μου μια χειροβομβίδα κρότου-λάμψης.

Όταν η προβλεπόμενη απόσταση έκρηξης είναι 50 μέτρα, καταλαβαίνετε τι έπαθα όταν η έκρηξη έγινε στους 50 πόντους.

Ένιωσα όλο το σώμα μου να τινάζεται, πέφτω μέσα στην στοά και για δευτερόλεπτα νόμιζα πως ήμουν νεκρός.

Λίγο μετά ένιωσα χέρια να με σηκώνουν και θολά να προσπαθώ να τους δω. Δεν μπορούσα όμως να τους ακούσω.

Ήταν ο Γιώργος, ο Τάκης, η Μαρία, η Κωνσταντίνα, ο Νίκος και ο Πρόδρομος, όπως έμαθα μετά. Ζαλισμένος και λουσμένος με λίτρα νερού, προσπαθούσα να συνέλθω.

«Πρέπει να φύγεις να πας στο νοσοκομείο» μου έλεγαν με νοήματα.

Κατάλαβα πως έπρεπε να το κάνω αμέσως.

Με δυσκολία άρχισα να ανεβαίνω την Φιλελλήνων. Για να κατευθυνθώ προς το Ζάππειο και μετά στον Ευαγγελισμό, πεζός.

Μαζί και δεκάδες άλλοι απλοί πολίτες, κάποιοι από αυτούς με τα παιδιά τους που προσπαθούσαν να διαφύγουν.

Εκεί όμως μας περίμενε μια δεύτερη μεγάλη έκπληξη.

Μια ομάδα δειλών (ας μου επιτραπεί η έκφραση) της «Ομάδας Δέλτα» με μηχανές μας περικυκλώνει, όπως οι Ινδιάνοι τη μονάδα του στρατηγού Κάστερ.

Άρχισαν να μας βρίζουν και να μας χτυπούν. Προσπαθώντας να καλύψω έναν άγουρο έφηβο, ήταν δεν ήταν 15 ετών, δέχθηκα απανωτά χτυπήματα στη μέση και τα πόδια, με τις μηχανές να έρχονται επάνω μας με φόρα και μερικά μέτρα πριν από εμάς οι οδηγοί τους να φρενάρουν απότομα.

Κανονικός τραμπουκισμός και «νόμιμη» βία.

Χωρίς ακοή, χτυπημένος και να σφαδάζω από τους πόνους έφτασα στον «Ευαγγελισμό». Όμως δεν εφημέρευε και έπρεπε να πάω στον «Ερυθρό». Στην κατάσταση που ήμουν, ούτε ένα ασθενοφόρο δεν υπήρχε να με μεταφέρει…

Έφτασα με μεγάλη δυσκολία στον Ερυθρό. Οι γιατροί και το προσωπικό της κλινικής ΩΡΛ και οι παθολόγοι ήταν το λιγότερο άψογοι.

Πέρασα δέκα εφιαλτικές ημέρες προσπαθώντας να σώσουν οι γιατροί την ακοή στο δεξί αυτί, πρωτοστατούντος του καθηγητή κ. Βαθυλάκη. Δυστυχώς όμως η ζημιά ήταν πολύ μεγάλη.

Είχε επέλθει πλήρης κώφωση και στα δύο αυτιά. Είχε καταστραφεί πλήρως το βασικό όργανο ακοής ο κοχλίας και στις δύο πλευρές του κεφαλιού.

Ήμουν κωφός…

Οι αστυνομικοί των ΜΑΤ είχαν κάνει καλά τη δουλειά τους. Άφησαν ανάπηρο έναν πολίτη. Και αυτός ήμουν εγώ.

Ο ευαίσθητος και δημοκράτης υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Χ. Παπουτσής δεν καταδέχθηκε ούτε μια συγνώμη να ζητήσει. Ούτε φυσικά ο αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. κ. Λ. Οικονόμου.

Θα σκέφτηκαν πως ανήκω στις «παράπλευρες απώλειες». Και στα ολιγαρχικά καθεστώτα δεν υπάρχει «συγνώμη» αλλά το: «καλά να πάθεις».

Νομίζω όμως πως ακόμα το πολίτευμά μας ονομάζεται Δημοκρατία.

Τώρα καλούμαι να ζήσω διαφορετικά. Μια διαφορετική ζωή, χωρίς ακοή, με κατεστραμμένα το μέλλον και τα όνειρά μου από τη μανιακή βία των ΜΑΤ, που ένας Θεός ξέρει τι εντολές είχαν.

Τουλάχιστον πρόλαβα να ακούσω πριν πέσω, το: «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία»…»

Πηγη: exandasdocumentaries.com.

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ ( ΜΕΡΟΣ Α!) Η ΑΛΛΙΩΣ..... Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΟ' ΣΚΑΣΕ (Συνέντευξη τύπου 24 Ιουνίου 2011)

Η τριάς  (Λοβέρδος, Μουσιώνης, Τιμοσίδης)  ξεκίνησε σήμερα συνέντευξη τύπου με

σκοπό να αναδείξει σκάνδαλο μεγάλου μεγέθους. Και κατέληξε απολογούμενη και

λοιδωρούμενη από τους δημοσιογράφους! 

Για όσους δεν έχουν το χρόνο ή την υπομονή να διαβάσουν το σύνολο της απομα-

γνητοφωνημένης συνέντευξης τύπου που δημοσιεύεται στο Ygeianet παραθέτουμε αποσπάσματα που δείχνουν το μέγεθος της συνομωσιολογίας και της

γελοιότητας που διακατέχει σύσσωμη την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας. 

To αντικείμενο της συνέντευξης περιστρέφεται γύρω από μια αποθήκη υλικών που

ανακάλυψε ο δαιμόνιος Άρης Μουσιώνης, ο οποίος όμως αδυνατεί να απαντήσει σε

συγκεκριμένες απλές ερωτήσεις των δημοσιογράφων, ενώ ο υποβολέας Α. Λοβέρ-

δος την κοπάνησε από την αίθουσα μόλις αντιλήφθηκε ότι αδυνατεί να παίξει το

ρόλο του Αρχάγγελου με τη ρομφαία.  .

           

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Στο «Ιπποκράτειο» πόσοι εμπλέκονται τελικά;  

Α. ΜΟΥΣΙΩΝΗΣ: Ήδη μέσα σε 24 ώρες έφυγαν από την πλάτη του «Ιπποκρατείου» 

800.000 ευρώ. Επιστρέψανε εκεί που είναι ο φυσικός τους χώρος, οι εταιρείες. Κά-

ναμε δημόσιο νοσοκομείο, αποθήκη, εταιρείες. Έτσι απλά. 

    ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Να το θέσω λίγο διαφορετικά. Κύριε Μουσιώνη με συγχωρεί-

τε, κατά πόσο ζημιώθηκε το Ελληνικό Δημόσιο από το παράνομο στοκάρισμα, γιατί

εγώ αυτό βλέπω, δε βλέπω κάποια συναλλαγή άλλη, που να ζημιώνει το Δημόσιο, 

αλλά θέλω να ξέρω αν ζημιώθηκε και κατά πόσο.  

    Α. ΜΟΥΣΙΩΝΗΣ: Επειδή μιλάμε για παρακαταθήκες εταιρειών που βρέθηκαν τα

υλικά μέσα όπως είπε ο κ. Νέγκης πολύ σωστά, οι οποίες θα τιμολογούνταν όταν

και εφόσον θα χρησιμοποιούνταν… 

    ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Άρα δε ζημιώθηκε. 

    Α. ΜΟΥΣΙΩΝΗΣ: Άμεσα. Έμμεσα όμως η διαδικασία δεν ήταν η δέουσα πρώτον, 

και δεύτερον, φορτώναμε τις αποθήκες με τη δέσμευση ενδεχομένως ότι αφού το

έχω εδώ, αυτό θα χρησιμοποιήσω. 

    ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Επίσης κατάλαβα ότι οι αποθήκες ήταν γεμάτες υλικό που εί-

χαν τιμή χαμηλότερη από του Παρατηρητηρίου οπότε και αυτό δεν το βρίσκω αθέ-

μιτο ξέρετε. 

    Α. ΜΟΥΣΙΩΝΗΣ: Σε καμία περίπτωση, αυτό το είπα στην αρχή. Αυτό είπα, αλλά

παρ’ όλα αυτά δε μπορεί να βγάζεις το νοσοκομείο έξω από τη διαδικασία του δια-

γωνισμού όταν έχεις παρακαταθήκη υλικό το οποίο είναι εκτός διαδικασίας διαγω-

νισμού.. 

    ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Εγώ όμως το βράδυ που θα βγω στις ειδήσεις να πω δυνατό-

τητα πράγματα, θα πω τι: Ζημιώθηκε το Ελληνικό Δημόσιο;      Α. ΜΟΥΣΙΩΝΗΣ: Σαφώς.  

    ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πώς;  

    Α. ΜΟΥΣΙΩΝΗΣ: Γιατί δεν ακολουθήθηκε η νόμιμη διαδικασία εισόδου. Ποιος μας

λέει, επειδή είναι χαμηλότερες οι τιμές…  

    ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μα δεν είχαν πληρωθεί, εσείς το είπατε τώρα..  

    Α. ΜΟΥΣΙΩΝΗΣ: Τα υλικά αυτά μπήκαν σε ποσότητες πάνω από τις απαραίτητες, 

από συγκεκριμένες εταιρείες αυτά τα υλικά μπήκαν για να καταναλωθούν. Αυτό

αφαιρεί το δικαίωμα από το νοσοκομείο να ελέγχει αν θέλετε την ημέρα που θα γί-

νει η επέμβαση. 

    ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Εγώ σας ρώτησα αν ζημιώθηκε, δε σας ρώτησα αν το ντουλάπι

της κουζίνας μου έχει 1 κιλό ή 5 κιλά μακαρόνια..  

    Α. ΜΟΥΣΙΩΝΗΣ: Ζημιώθηκε διπλά. Και να σας πω γιατί… 

    ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Μουσιώνη, απ’ ό,τι καταλαβαίνω η μόνη καταγεγραμ-

μένη ζημιά που υπάρχει αυτή τη στιγμή είναι από το Πανεπιστημιακό Λάρισας, έτσι

δεν είναι  

    Α. ΜΟΥΣΙΩΝΗΣ: Όχι, εκείνη είναι άλλη ιστορία. Η ιστορία της Λάρισας αν θέλετε

να μιλήσουμε, είναι άλλο θέμα, το θέμα της Λάρισας. Εγώ θα ήθελα να μείνουμε

στο κομμάτι μόνο του «Ιππκρατείου».  

    Σας απαντώ ως εξής: βρέθηκαν υλικά, τις τιμές των οποίων καθόριζε ο εκάστοτε

γιατρός, ότι είναι καλή η τιμή. Για εμάς, είτε είναι στο Παρατηρητήριο είτε δεν είναι, 

όταν είναι εκτός διαγωνισμού, είναι και παράνομη και κοστοβόρα. Γιατί ο διαγωνι-

σμός είναι αυτός που θα φέρει την τιμή εκεί που πρέπει.  

    ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Το δέχομαι ως διαδικασία, το ερώτημά μου όμως είναι απλό: 

Ζημιώθηκε το Ελληνικό Δημόσιο;  

    Α. ΜΟΥΣΙΩΝΗΣ: Σαφέστατα.  

    ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Όχι, δε νομίζω ότι ζημιώθηκε. Θα μπορούσε να ζημιωθεί στο

μέλλον, αυτό αντιλαμβάνομαι.  

    Α. ΜΟΥΣΙΩΝΗΣ: Να το δεχθώ κι έτσι. 

Λ. ΚΑΛΛΙΔΩΝΗΣ: Αποκαλύψατε σκάνδαλο; Διότι εγώ αν το πω θα γελάει ο κόσμος. 

………………………………….. 

Λ. ΚΑΛΛΙΔΩΝΗΣ: Και επιτέλους ποιο είναι το συγκεκριμένο τμήμα υπό τη σκέπη του

οποίου όπως είπε ο Υπουργός, που καλώς λείπει αυτή τη στιγμή, λειτουργούσε αυ-

τή η παράνομη αποθήκη, τι στο καλό ήταν; Ποιο είναι το συγκεκριμένο τμήμα;     

Μ. ΤΙΜΟΣΙΔΗΣ: Το κακώς λείπει, με συγχωρείτε, κάτι προέκυψε. 

    Λ. ΚΑΛΛΙΔΩΝΗΣ: Ας μας έλεγε ότι .... 

    Μ. ΤΙΜΟΣΙΔΗΣ: Μπορεί να είναι και κάτι έκτακτο. 

    Λ. ΚΑΛΛΙΔΩΝΗΣ: Ναι. Άργησε 40 λεπτά να έρθει, έφυγε χωρίς να μας ενημερώσει.  

    Μ. ΤΙΜΟΣΙΔΗΣ: Να τα πείτε στον ίδιο, εγώ δεν θα τον καλύψω, αλλά λέω ότι μπο-

ρεί, είμαστε ζωντανό Υπουργείο …. 

    Λ. ΚΑΛΛΙΔΩΝΗΣ: Ο.Κ. Ας μας πείτε λοιπόν ποιο είναι αυτό το συγκεκριμένο τμήμα, 

διότι μιλάμε και για ένα πανεπιστημιακό νοσοκομείο όπου οι ευθύνες επιμερίζονται

κιόλας, μήπως βρούμε την άκρη και από το Υπουργείο Παιδείας ενδεχομένως.  

    Α. ΜΟΥΣΙΩΝΗΣ: Η εντολή που έχω από τον Υπουργό από την πρώτη μέρα που α-

ναδείξαμε το θέμα, είναι ότι προχωράμε σε βάθος όλη τη διαδικασία της έρευνας

και θα αποδοθούν όπως έγινε με τη Λάρισα, όπως θα γίνει με το ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ επί-

σης όπως επισημάνθηκε από τον κ. Βενιζέλο το θέμα. 

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Επειδή ο Υπουργός, λείπει βέβαια και κακώς, επειδή ο Υπουργός

είπε ότι δεν γράφουμε, είμαστε και πολίτες αυτής της χώρας και δυστυχώς μπαινο-

βγαίνουμε στα νοσοκομεία.  

    Εγώ τον Απρίλιο νοσήλευσα σε 2 νοσοκομεία της επαρχίας τον πατέρα μου και

όταν χρειάστηκε να φύγει από το ένα νοσοκομείο στο άλλο δεν υπήρχε λευκοπλά-

στη να του κολλήσουν την πεταλούδα. Στο άλλο που πήγαμε, το πρώτο που με ρώ-

τησαν είναι «συνοδό έχει;» Και στα δυο βέβαια πλήρωσα αποκλειστική. Ένας συ-

νταξιούχος του ΟΓΑ με 400 € πλήρωσε για 9 μέρες κάπου 700 €. Θα μου τα απαντή-

σετε μετά. 3 και 60 καλύπτει το Ταμείο, εν πάση περιπτώσει, γιατί το ξέρουμε, την

είχαμε ξαναπατήσει.  

    Από κει και πέρα προέκυψε και ένα ακόμα ζήτημα. Ότι αυτή τη δουλειά την οποία

έκανε ο κ. Μουσιώνης, κι εγώ δεν έχω καμία διάθεση να αντιδικήσω ότι δεν ήταν

καλή, χρησιμοποιήθηκε από τον κ. Υπουργό για να μετοχοποιήσει συγκεκριμένο πο-

λιτικό χώρο. «Το έκαναν οι συνδικαλιστές της Αριστεράς». 

    Μ. ΤΙΜΟΣΙΔΗΣ: Όχι, δεν είπε αυτό.  

    ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Βεβαίως. Το είπε ακριβώς.  

    Λ. ΚΑΛΛΙΔΩΝΗΣ: Έχει δίκιο ο συνάδελφος. 

…………………………………………………….. 

Α. ΜΟΥΣΙΩΝΗΣ: Εδώ να πω το εξής. Σε ότι αφορά τον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ και το ΚΑΤ υ-

πήρξε σκευωρία …  

    Μ. ΤΙΜΟΣΙΔΗΣ: Όχι-όχι Άρη. Θέλω να πω ότι αναφέρθηκε ο Υπουργός, αναφέρ-θηκε και για τους συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι μόνο... Με συγχωρείτε πά-

ρα πολύ, το είπε εδώ κανονικά. Ως κόμμα.

    ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Εξαίρεσε τη Νέα Δημοκρατία και έβαλε μέσα τους συνδικαλι-

στές της Αριστεράς και του ΠΑΣΟΚ. 

…………………………………… 

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αν μου επιτρέπετε, τώρα έρχομαι από το ΝΙΜΙΤΣ, είναι μια κυρία

που έχει συγγενή και ήταν στο «Σωτηρία» και έλεγε μέσα σε όλο το θάλαμο ότι δεν

υπήρχε τίποτα και ήταν άθλια η κατάσταση. Θα σας πάρω μαζί μου φεύγοντας. Ή-

ταν στο «Σωτηρία», για το «Σωτηρία» έλεγε. Γιατί εντάξει, σκευωρία οι αριστερι-

στές, σκευωρία και οι ασθενείς; 

Μ. ΤΙΜΟΣΙΔΗΣ: Θέλω να πω ότι κανείς από μας δεν ισχυρίζεται ότι τα πράγματα εί-

ναι τόσο καλά και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Αλλά από το να δημιουργείται η

αίσθηση, η εντύπωση και να δημιουργούμε αβεβαιότητα και αμφιβολία στον κόσμο

ότι το Εθνικό Σύστημα Υγείας καταρρέει και δεν υπάρχουν υλικά, δεν υπάρχουν τέ-

τοια, απέχουμε πάρα πολύ. 

    Εμείς λοιπόν λέμε ότι υπάρχει πρόβλημα στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, υπάρχει

πρόβλημα στον αριθμό των νοσηλευτών που πραγματικά δεν τιμάει τη χώρα μας

αυτό που έχουμε καταφέρει να κάνουμε, να είναι κάτω από το 50% και γίνεται προ-

σπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση. Καμία αντίρρηση.  

    Όσο δε για το άλλο θέμα που λέτε, όντως υπάρχει αυτή η αναγκαιότητα γιατί το

προσωπικό είναι λίγο και γι’ αυτό και τα Ασφαλιστικά Ταμεία καλύπτουν, με ό,τι

καλύπτουν, τους νυχτερινούς συνοδούς, τις αποκλειστικές συνοδούς. Για το πολιτι-

κό μέρος, με τα δεδομένα τα οικονομικά που έχουμε, θέλω να σας πω ότι προσπα-

θούμε να κρατήσουμε ένα ανοιχτό σύστημα υγείας στο οποίο αυξάνεται η προσέ-

λευση των πολιτών και κάνουμε ό,τι μπορούμε για να είμαστε σε καλή κατάσταση.  

    Πάντως μέχρι τώρα δε δημιουργήθηκαν ζητήματα που να μη μπορεί ν’ ανταπο-

κριθεί και να μη μπορεί ν’ αντέξει και ν’ αντιμετωπίσει περιστατικά το Εθνικό Σύ-

στημα Υγείας, παρά τα προβλήματα που μπορεί μεμονωμένα να υπάρχουν από δω

κι από κει, γιατί υπάρχουν πραγματικά περιπτώσεις που μπορεί από αμέλεια, από

μη σωστή διαχείριση και διοίκηση από τις Διοικήσεις.  

    Κι εμείς τα παρακολουθούμε και γι’ αυτό παρεμβαίνουμε κιόλας και γίνονται και

οι ανάλογες αλλαγές σ’ αυτό τον τομέα. Ούτε λέμε ότι μπορεί ο καθένας από μας να

είναι σίγουρος αυτή τη στιγμή ότι όλες οι Διοικήσεις είναι να τις λειτουργούμε με

τον πιο άριστο τρόπο. Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε, με αυτή τη συνέντευξη θε-

λήσαμε να στείλουμε μήνυμα προς τους πολίτες ότι είμαστε εδώ και παρακολου-

θούμε και ότι δεν είναι καθόλου αληθινά αυτά που προσπαθούν να περάσουν κά-

ποιοι, αυτό θέλαμε να πούμε και βεβαίως προς πάσα κατεύθυνση, και από τις Διοι-

κήσεις και προς τους εργαζομένους, να τους πούμε ότι είμαστε εδώ για να διαβε-

βαιώσουμε και να παρακολουθούμε τα πράγματα. 

    Δε θα τ’ αφήσουμε να δημιουργούνται αυτά τα πράγματα. Και ο λόγος για τονοποίο αναφέραμε αυτά τα περιστατικά, ιδιαίτερα του «Ιπποκρατείου», έχει να κά-

νει με το ότι δε μπορεί να γίνεται κάτι στο νοσοκομείο και να μη γίνεται με τον πιο

επίσημο τρόπο. και όταν γινόταν στο παρελθόν, να βάλουμε ένα τέλος σ’ αυτό το

παρελθόν και να πάμε σωστά, οργανωμένα και συντεταγμένα. 

    ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πάντως κ. Υπουργέ, αν δεν κάνατε αυτόν τον επίλογο, μέχρις

εκεί, ο τρόπος που προσεγγίσατε το θέμα μου θύμιζε συνδικαλιστή της Αριστε-

ράς…. 

…………………………………………. 

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Να επισημάνω όμως κάτι; γνωρίζω ότι το «Ιπποκράτειο» έχει

ίσως το καλύτερο αιμοδυναμικό καρδιολογικό τμήμα, δεν αναφέρομαι στα καρδιο-

χειρουργικά που λέτε εσείς, το οποίο έχει φτιαχτεί και με ιδιωτική πρωτοβουλία, 

άρα μη μιλάμε για ξένα χωράφια…. 

    Α. ΜΟΥΣΙΩΝΗΣ: Τι εννοείτε «ξένα χωράφια»; Το δημόσιο νοσοκομείο; Σας παρα-

καλώ..  

    ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Το οποίο τυχαίνει να είναι και πανεπιστημιακό και στο οποίο

προΐσταται ο Πρόεδρος της Ιατρικής Σχολής Αθηνών, ο κ. Στεφανάδης. Επειδή πριν

κ. Τιμοσίδη μιλήσατε για δημιουργία εντυπώσεων, εμένα μου δημιουργήθηκε η ε-

ντύπωση ότι πίσω απ’ όλα αυτά μπορεί να πρέπει ν’ αναζητήσω και τον κ. Στεφανά-

δη. Και θέλω να σας ρωτήσω, μιλάμε για πρόσωπα πια.  

    Α. ΜΟΥΣΙΩΝΗΣ: Συγνώμη, νομίζω ότι ήμουν σαφής.  

    ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κι εγώ, σαφής επίσης.  

    Α. ΜΟΥΣΙΩΝΗΣ: Ξέρω πολύ καλά το Αιμοδυναμικό και τι κάνει. Δεν είπαμε κουβέ-

ντα για το Αιμοδυναμικό;  

    ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ναι, αλλά σας επαναλαμβάνω ότι εδώ έχουμε τον Πρόεδρο

της Ιατρικής Σχολής Αθήνας σ’ ένα απόλυτα συνεργαζόμενο Τμήμα, αν δε συνεργά-

ζεται το Αιμοδυναμικό με τις Καρδιοχειρουργικές τότε ποιο συνεργάζεται; Δεν κα-

ταλαβαίνω..  

    Α. ΜΟΥΣΙΩΝΗΣ: Ποιος σας είπε ότι δε συνεργάζεται; Απλώς θέλουμε ό,τι μπαίνει

εκεί μέσα, επειδή το πληρώνει ο Έλληνας φορολογούμενος και ο Έλληνας ασφαλι-

σμένος, να μπαίνει με τις δέουσες διαδικασίες. Τόσο απλά.  

    ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Δημιουργία εντυπώσεων, εντάξει.
ygeianet.gr .